‘Skeleton Tree’ heet het nieuwe album van Nick Cave & the Bad Seeds. De nieuwe plaat zal vergezeld gaan van een film genaamd One More Time With Feeling, die de zanger zelf heeft gefinancierd om maar niet met journalisten te hoeven praten. Het is de eerste muziek die hij uitbrengt nadat zijn vijftienjarige zoon Arthur een tragische dood stierf. Onder invloed van LSD viel hij van een twintig meter hoge klif aan de kust van Brighton. Het verdriet van Cave en zijn naasten is nauwelijks te bevatten. De apocalyptische opener en single ‘Jesus Alone’ zet meteen de toon voor het album. Duister, beklemmend. Cave spreekt meer dan hij zingt, met de teksten vol wanhoop en gruwel die we van hem gewend zijn, op het bizarre af: you’re an African doctor harvesting tear ducts, you believe in God, but you get no special dispensation for this belief now.’ De thematiek van de dood, Lazarus, aanklachten tegen een god, heftige gruwelen, niets hiervan is nieuw voor de muziek van Nick Cave. Zijn werk is altijd verbonden geweest met het donker, maar op Skeleton Tree klinkt het allemaal veel persoonlijker. De man die altijd verhalend schrijft over fictieve personages en werelden, lijkt je zijn realiteit dichterbij dan ooit te laten komen.
